၂၄။ ပစၥည္းဆုေတာင္း
၁။ ေဟတုပစၥေယာ=ေကာင္းေသာအၾကာင္းတရား တုိးပြားၾကရပါေစေသာ္။
၂။အာရမၼဏပစၥေယာ=ေကာင္းေသာအာရံု၊ အေကာင္းဆံုးေသာအာရံု ေတြ႔ၾကံဳၾကရပါေစသာ္။
၃။အဓိပတိမစၥေယာ=ဆႏၵနွင့္စြဲ စိတ္ဥာဏ္တြဲ ၾကီးကဲျဖစ္ၾကရပါေစေသာ္။
၄။အနႏ ၱရပစၥေယာ=ကုသိုလ္၏အျခားမဲ့မွာ ကုသိုလ္သာျဖစ္ၾကရပါေစေသာ္။
၅။သမနႏ ၱရပစၥေယာ=ေကာင္းမွူ၏ အျခားမဲ့မွာ ေကာင္းမွူသာျဖစ္ၾကရပါေစေသာ္။
၆။သဟဇာတပစၥေယာ=အတူအကြပုညကုသိုလ္တုိးေစေသာ္။
၇။အညမညပစၥေယာ=အခ်င္းခ်င္းရင္တြင္းေမတၱာျဖိဳးေစေသာ္။
၈။နိႆယပစၥေယာ=ရတနာသံုးလီ မီွတည္ၾကရပါေစေသာ္။
၉။ဥပနိႆယပစၥေယာ=ေလာကုတၱရာကိုးလီ မွီတည္ၾကရပါေစေသာ္။
၁၀။ပုေရဇာတပစၥေယာ=ေရွ့ျဖစ္ကုသိုလ္ ေနာက္ကိုလႊမ္းျခံဳရပါေစေသာ္။
၁၁။ပစၧာဇာတပစၥေယာ=ေနာက္ျဖစ္ကုသိုလ္ ေရွ့ကိုလႊမ္းျခံဳၾကရပါေစေသာ္။
၁၂။အာေသ၀နပစၥေယာ= ပါရမီအစံုစံုအထံုျမဲျမံၾကရပါေစေသာ္။
၁၃။ကမၼပစၥေယာ=ေကာင္းေသာကုသိုလ္ကံ ျမဲျမံၾကရပါေစေသာ္။
၁၄။၀ိပါကပစၥေယာ= ေကာင္းေသာအက်ိဳးပြားတိုးၾကရပါေစေသာ္။
၁၅။အာဟာရပစၥေယာ=စိတ္အာဟာရ ျပည့္၀ၾကရပါေစေသာ္။
၁၆။ဣျႏၵိယပစၥေယာ= စိတ္ကိုစိုးပိုင္စိတ္နိုင္ၾကရပါေစေသာ္။
၁၇။စ်ာနပစၥေယာ=ေမတၱာစ်ာန္ ရွင္သန္ၾကရပါေစေသာ္။
၁၈။မဂၢပစၥေယာ=မဂၢလမ္း ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရပါေစေသာ္။
၁၉။သမၼယုတၱပစၥေယာ=သူေတာ္ေကာင္းဓာတ္ ယွဥ္စပ္ၾကရပါေစေသာ္။
၂၀။၀ိပၸယုတၱပစၥေယာ=မေကာင္းမွူမ်ား ပယ္ရွားၾကရပါေစေသာ္။
၂၁။အတၱိပစၥေယာ= ေကာင္းရာသုဂတိ မရွိၾကရပါေစေသာ္။
၂၂။နတၱိပစၥေယာ= အပါယ္ဒုဂၢတိ မရွိၾကရပါေစေသာ္။
၂၃။၀ိဂတပစၥေယာ= ဆင္းရဲျခင္း ကင္းရွင္းၾကရပါေစေသာ္။
၂၄။အ၀ိဂတပစၥေယာ= ခ်မ္းသာျခင္း မကင္းၾကရပါေစေသာ္။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...
ျပန္ေခါက္ထားရန္...
Posted in
က်င့္ေဆာင္ဖြယ္
by မင္းကုန္းသားၾကီး
|
ကြ်န္ေတာ္ဖတ္ဖူးတဲ့ မံုလာဥ၊ လူၾကက္ဥနဲ႔ လူလက္ဖက္ေျခာက္ ဆို တဲဲ့ေဆာင္းပါးေလးကေတာ့ျဖင့္…….. ‘ တစ္ခါက ဤမဟာဘဒၵ ကမၻာရဲ႕တစ္ေနရာမွာ သားအဖနွစ္ေယာက္ ရွိေလသတဲ့…..တစ္ေန႔မွာ သမီးလုပ္တဲ့သူက ဖေအကိုတုိင္တည္တယ္။ သူ႔ဘ၀မွာ အဆင္မေေျပတာေတြကမ်ားေနတယ္ေပါ႔။ ဘာလုပ္လုပ္ အဆင္မေျပတာေတြခ်ည္းမို႔ အားကပ်က္ေနျပီး အရာရာကိုလက္ေလွ်ာ့လိုက္ခ်င္စိတ္ကေပါက္ေနျပီေဖေဖရယ္။ တုိက္ရခိုက္ရတာ ရုန္းကန္ရတာလည္း သမီးမွာေမာလွပါျပီ၊ ပန္းလွပါျပီရွင္။ ျပႆနာတစ္ခု ေျပလည္သြားလို႔မွ မနားရေသးဘူး၊ ေနာက္ထပ္ျပႆနာတစ္ခုက ထပ္တက္လာနဲ႔၊ ဘ၀ဆိုတာ ဒုကၡတြင္းၾကီးထဲ ေစာက္ထိုးဆင္းေနရသလိုပါပဲ ေဖေဖရယ္ သမီးေတာ့ စိတ္ညစ္တယ္၊ လူေတာင္ဆက္မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ဘာညာစသျဖင့္ ဖေအကိုတုိင္တည္းရင္း ညည္းရွာတယ္။ ဖေအလုပ္တဲ့သူက စားဖိုမွူးၾကီးပါ။ သမီးကလည္း အဲသလို ညည္းညဴတုိင္တည္လာေရာ ဖေအက ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ သမီးကိုလက္ဆြဲျပီး မီးဖိုေခ်ာင္ထဲေခၚသြားတယ္။ ျပီးေတာ့ အိုးသံုးလံုးထဲကို ေရေတြအျဖည့္ျပီး မီးျပင္းျပင္းနဲ႔ ဖိုသံုးဖိုေပၚမွာ တည္လိုက္တယ္။ မၾကာပါဘူး မီးေတြကျပင္းေတာ့ သံုးအိုးစလံုးထဲက ေရေတြ ပြတ္ပြတ္ဆူလာေတာ့တာေပါ႔။ေရေႏြးလည္းဆူေရာ ဖေအလုပ္တဲ့သူက တစ္အိုးထဲကိုမံုလာဥေတြထည့္၊ ေနာက္တစ္အိုးထဲကိုၾကက္ဥေတြထည့္၊ ေနာက္တစ္အိုးထဲကိုက်ေတာ့ လက္ဖက္ေျခာက္ေတြ ထည့္လိုက္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အိုးေတြကို သည္တိုင္း ဆက္တည္ထားလိုက္တယ္။ စကားေတာ့ တစ္လံုးမွမေျပာဘူး။ သမီးလုပ္တဲ့သူက ေဖေဖ့နွယ္ဘာေတြမ်ားလုပ္ေနျပန္တာပါလဲလို႔ ေတြးရင္းစိတ္ကတယ္မရွည္ခ်င္းဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဘာကိုမဆိုအေၾကာင္းမဲ့ မလုပ္တက္တဲ့ ဖေအ့အေၾကာင္းကိုသိထားေတာ့ အံကေလးတင္းရင္း စိတ္မရွည္စြာနဲ႔ပဲ ေစာင့္ေနရပါေတာ့တယ္။ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ဖေအလုပ္တဲ့သူက မီးသံုးဖိုစလံုးကို သတ္လုိက္ျပီး မထမအိုးထဲက မံုလာဥေတြကိုဆယ္၊ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ထဲထည့္တယ္။ ေနာက္တစ္အိုးထဲက ၾကက္ဥေတြကိုလည္း ဆယ္ျပီး တျခားပန္းကန္တစ္လံုးထဲထည့္တယ္။ ေနာက္ဆံုးအိုးထဲက လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းေတြကိုလည္း ပန္းကန္တစ္လံုးထဲထည့္တယ္။ ျပီေတာ့မွသမီးဘက္ လွည့္ျပီးေမးလိုက္တယ္။ “ ကဲ……သမီးေရ ၊ ဒါေတြကဘာေတြလဲ ….” “ မံုလာဥျပဳတ္ရယ္၊ ၾကက္ဥျပဳတ္ရယ္၊ ေရေႏြးၾကမ္းရယ္ပါေဖေဖ “ သမီးကအဲသလိုေျဖလုိက္ေတာ့ ဖေအက သမီးကိုသူ႔နားလာခိုင္းျပီး မံုလာဥေတြကို စမ္းခိုင္းတယ္။ သမီးက ဖေအခိုင္းတဲ့ အတုိင္း မံုလာဥေတြကို ဇြန္းနဲ႔ထိုးၾကည့္လိုက္ျပီးတဲ့ေနာက္ “ ေဖေဖ မံုလာဥေတြက လည္း ေပ်ာ့ျပဲေနျပီ…” လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဖေအက သမီးစကားကို အမွုမထားဘဲ ၾကက္ဥျပဳတ္ တစ္လံုးကိုယူျပီး သမီးကိုခြဲခိုင္းျပန္တယ္။ အေပၚက အကာကိုခြာလိုက္တဲ့အခါမွေတာ့ ေကာင္းေကာင္းၾကီး က်က္ေနျပီျဖစ္တဲ့ ၾကက္ဥျပဳတ္ေပါ႔။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေရေႏြးၾကမ္းကို ျမည္းၾကည့္ဖို႔ ဖေအကခိုင္းလိုက္ျပန္တယ္။ သမီးလုပ္တဲ့သူက ျပံဳးလိုက္မိရင္းကေန ဖေအခိုင္းတဲ့အတိုင္း အေငြ႔တေထာင္းေထာင္းထေနတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္းပူပူကို တဖူးဖူးမွုတ္လို႔ ျမည္းလိုက္ရပါတယ္။ အင္မတန္ေမႊးပ်ံ႕ျပီးအရသာရွိတဲ့ လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းျဖစ္ေနတာကိုလည္း သတိထားလိုက္မိတယ္။ “ ေဖေဖ ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲဟင္ …..” လက္ဖက္ရည္ၾကမ္းကို အရသာခံရင္း သမီးမေအာင့္နုိုင္ေတာ့ဘဲ ေမးလိုက္မိရပါေတာ့တယ္။ ဖေအကရွင္းျပတယ္။ “ မံုလာဥရယ္၊ ၾကက္ဥရယ္၊ လက္ဖက္ေျခာက္ရယ္ဆိုတဲ့ မတူတဲ့အရာသံုးမ်ိဳးဟာ တူညီတဲ့ဒုကၡျဖစ္တဲ့ ေရေႏြးပူပူထဲမွာတစ္ျပိဳင္တည္း တစ္ညီတည္း ထည့္အျပဳတ္ခံခဲ့ရတာခ်င္းအတူတူ တံု႔ျပန္ပံုခ်င္းက်ေတာ့ မတူဘူးေလ သမီးရဲ။ “ မံုလာဥဟာ ေရေႏြးပူထဲ မေရာက္ခင္တုန္းကေတာ့ သန္သန္မာမာ၊ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းၾကီးရယ္။ အဲ ….ဒါေပမယ့္ ေရေႏြးနဲ႔လည္း အျပဳတ္ခံလိုက္ရေရာ တစ္ခါတည္းကို ေပ်ာ့ဖတ္ျပီးခ်ိနဲ႔သြား ေတာ့တာပဲ… “ ၾကက္ဥကက်ေတာ့ ေရေႏြးထဲမေရာက္ခင္ကအထိမခံဘူး၊ ထိလိုက္တာနဲ႔ ဖက္ခနဲ႔ကြဲမွာ အေသအခ်ာေနာ္၊ အေပၚခြံပါးပါးေလးက အထဲကအရည္ၾကည္ေပ်ာ့ဖတ္ဖတ္ေလးေတြကို ကာရံထားရတဲ့အေနအထားေပါ႔။ ဒါေပမယ့္ ေရေႏြးဆူဆူထဲမွာလည္း ၾကာၾကာေလးေနလိုက္ရေရာ အဲသည့္ေပ်ာ့အိအိအတြင္းသားေတြ အားလံုးမာကုန္တာပဲ မဟုတ္လားသမီးရဲ႕….. “ ေအးလက္ဖက္ေျခာက္ကေတာ့ တစ္ဘာသာပဲ။ ေရေႏြးပြတ္ပြတ္ထဲလည္း ေေရာက္သြားေရာ အဲသည့္ပြတ္ပြတ္ဆူေနတဲ့ေရကိုပါ လက္ဖက္ရည္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္တယ္ …. “ ကဲအေဖသမီးကေရာ ဘာလဲ၊ မံုလာဥလား၊ ၾကက္ဥလား၊ လက္ဖက္ေျခာက္လား၊ ေလာကဓံဆိုတာေတာ့ လူတိုင္းရင္ဆိုင္ၾကရတာပဲသမီး။ အဲသည့္ ေလာကဓံနဲ႔ နဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ သမီးကဘယ္လိုတံု႔ျပန္လိုက္ခ်င္သလဲ။ မံုလာဥလို တံုျပန္မလား၊ ၾကက္ဥလိုတံုျပန္မလား၊ လက္ဖက္ေျခာက္လိုတံုျပန္မလား၊ သမီးဘာသာစဥ္းစားေပေတာ့ကြာ….” ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲ ။ စာဖက္သူလူၾကီးမင္းကေရာ ဘယ္လိုပါလဲ။ အျပင္ပန္းအျမင္မွာေတာ့ မံုလာဥလိုမာမာခ်ာခ်ာ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းၾကီးနဲ႔၊ ေလာကဓံနဲ႔ တကယ္တမ္း ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါက်ရင္ ေတာ့ေပ်ာ့ေခြႏြမ္းရိျပီး အားကုန္သြားမယ့္ လူစားမ်ိဳးပါလား။ ဒါမွမဟုတ္ ၾကဥလိုလူစားလား။ အစတုန္းကေတာ့ ထိလြယ္၊ ရွလြယ္တယ္၊ စိတ္ကလည္း ေပ်ာ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသျခင္းတရားလို၊ ရွင္ကဲြကြဲတာလို၊ ခၽႊတ္ျခံဳက်တာလို ၾကမၼာဆိုးတစ္ခုခုကို အျပင္းအထန္ခံစားရျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ နင္လားဟဲ့…ေလာကဓံဆိုတဲ့စိတ္ဓာတ္၊ ထီမထင္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ မာေက်ာေက်ာ၊ေတာင့္တင္းတင္းၾကီးျဖစ္သြားမယ့္ လူစားမ်ိဳးလား၊ မျပဳတ္ခင္ၾကက္ဥနဲ႔ ျပဳတ္ျပီးသားၾကက္ဥလိုပဲ၊ အျပင္ပန္းအျမင္မွာ သိပ္မကြာလွေပမယ့္ အတြင္းမွာ ခါးသီးမာေက်ာေနတဲ့ နွလံုးသားနဲ႔ လူမ်ားျဖစ္ေနမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ စာဖတ္သူလူၾကီးမင္းဟာ လက္ဖက္ေျခာက္လိုလူမ်ိဳးလား၊ ေရပူကိုပင္အသြင္ေျပာင္းေပးနိုင္စြမ္းရွိတာမ်ိဳးေလ။ လက္ဖက္ေျခာက္ဆိုတာက ေရေႏြးဆူေလေလ၊ ပြတ္ေလေလ ဘက္ဖက္ရည္အရသာေကာင္းေလေပါ႔၊ လက္ဖက္ေျခာက္လိုလူဆိုတာကလည္း ဒုကၡသုကၡေတြ အရွိန္တက္ေလေလ၊ အရည္းအခ်င္းေတြပိုရွိလာေလျဖစ္ျပီး ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္အတြက္ ပိုေကာင္းတဲ့အေျခအေနကို ဖန္တီးေပးနိုင္သူျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ကဲ…စာဖက္သူလူၾကီးမင္းကေရာ ေလာကဓံကို ဘယ္လိုရင္ဆိုင္မယ္ စိတ္ကူးပါသလဲ။ စာဖတ္သူဟာ လူမံုလာဥလား၊ လူၾကက္ဥလား၊ လူဖက္ေျခာက္လား ? ကိုယ့္ဘာသာ ဆင္ျခင္ပိုင္းျဖတ္လိုက္ၾကရံုပါပဲ။ ’ ဗဟုသုတမ်ား ပြါးမ်ားရရွိနိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵျပဳလွ်က္ …..
မင္းကုန္းသားၾကီး……။
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...
ျပန္ေခါက္ထားရန္...
Posted in
ေဆာင္းပါး
by မင္းကုန္းသားၾကီး
|
မေကာင္းေသာ သူငယ္ခ်င္းသည္ ရန္သူထက္ဆိုး၏ ။
плохой друг вредит чем враг
(ရုရွား စကားပံု)
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...
ျပန္ေခါက္ထားရန္...
Posted in
ဗဟုသုတ
by မင္းကုန္းသားၾကီး
|
ကြ်န္ေတာ္မင္းကုန္းသားၾကီး ဖတ္ဖူးတဲ့စာေတြထဲက ဘ၀နဲ႔ပတ္သတ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ၾကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ ေဆာင္းပါးေလးတစ္ပုဒ္က ဒီလိုပါ ေလာကထဲမွာ အေရာင္ေတြကေတာ့ သူ ဖာသာသူရွိေနၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သိတဲ့အတုိင္းေလ လူေတြနဲ ့ေတြ႔ေတာ့ သူတု႔ုိ လည္း အမည္တပ္ခံရ၊ အဓိပၸါယ္ေတြ ဖြင့္ဆုိခံလုိက္ၾကရတယ္။ အဲ့ဒီလုိ အဓိပၸါယ္ေတြ ကုိယ္စီစိမ့္၀င္ေနၾကတဲ့ အေရာင္မ်ဳိးစုံနဲဘ၀မွာ လူတုိင္းကြ်မ္း၀င္ဖူးခဲ့ၾကမွာပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ကုိလည္း အေရာင္ေတြကအတုိင္းအတာတစ္ခုအထိလႊမ္းမုိးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အသက္အရြယ္ အလုိက္ဘ၀ကုိျဖတ္သန္းရပုံေတြ မတူျခားနားလာျခင္းနဲ႔ အညီကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အေရာင္ေတြအေပၚ ၾကဳိက္ႏွစ္သက္မွဳ ေတြကလည္း အျမဲေျပာင္းလဲေနခဲ့တယ္ေလ။ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ငယ္ဘ၀ေတြကေတာ့ အျဖဴေရာင္ေန့စြဲေတြပဲေပါ့။ အျဖဴအစိမ္း၀တ္စုံေလးကုိ ၀တ္ဆင္ျပီး ေက်ာင္းတက္ေနရ တဲ့ကာလေတြမွာ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့စိတ္ကုိ အျဖဴဆုိတဲ့ အေရာင္တစ္ခုတည္းက လႊမ္းမုိးေနခဲ့တာေလ။ အစိမ္းေရာင္ကုိ သိပ္သေဘာမက်လွေပမယ့္ ေမေမ အသန္႔ စင္ဆုံးေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးထားတဲ့ အျဖဴေရာင္အက်ၤၤီေလးနဲ႔ လုိက္ဖက္ညီစြာပဲ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ စိတ္ေတြဟာလည္း ျဖဴစင္ေနဆဲေလ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အက်ၤီီေလးေတြ အျမဲတမ္း ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ေနေစဖုိ႔ ေမေမကေန႔တုိင္း ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးေနရတယ္ဆုိတာနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာဂရုစုိက္ မထိန္းသိမ္းရင္အခ်ိန္မေရြး စြန္းထင္း ညစ္ေပသြားႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ အခ်က္ေတြကုိ ငယ္ရြယ္ေသးတဲ့ကြ်န္ေတာ္ မစဥ္းစားခဲ့ မိတာအမွန္ပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္းအျပီး တကၠသုိလ္ေျမကုိ ေျခခ်တဲ့အခါမွာလည္း ကြ်န္ေတာ္ဟာ အျဖဴေရာင္အက်ၤီေလးေတြကုိပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ ၀တ္ဆင္ေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ တစ္ေန႔ ကြ်န္ေတာ္ေက်ာင္းက ျပန္အလာလုိင္းကားေပၚက စက္ဆီေတြစြန္းထင္းလာတဲ့ အက်ၤီီအျဖဴေလးကို ၾကည့္ျပီးေမေမကေျပာတယ္...." သား အက်ၤီီအျဖဴေတြ သိပ္မ၀တ္နဲ႔ေလ၊ ဟုိဟုိဒီဒီသြားရပါမ်ားလာတဲ့အခါ အက်ၤီ အျဖဴနဲ႔မကုိက္ဘူး သားရဲ႕့။ အျဖဴဆုိတာက အစြန္းအထင္းလြယ္တယ္။ ေလွ်ာ္ဖြတ္ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္လုိ႔ရတာဆုိ ေတာ္ေသးတယ္။ အခုလုိ....ဖ်က္ပစ္လို႔မရတဲ့ အစြန္းအထင္းမ်ဳိးဆုိရင္ ႏွေျမာစရာၾကီး.....။ "ေမေမေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕အျဖဴေရာင္ အက်ၤီေလးေတြကုိ ဘီရုိထဲေခါက္သိမ္းထားလုိက္ရတယ္။ အျဖဴေရာင္ အက်ၤီေလးေတြမွ မဟုတ္ပါဘူး ျဖဴစင္လြန္းတဲ့စိတ္ကေလးေတြ ကုိလည္း ေလာကမာယာ ေတြကအုံနဲ႔က်င္းနဲ႔ စြန္းထင္းေစတတ္ၾကတယ္ဆုိတာ ကြ်န္ေတာ္တစ္စတစ္စနဲ႔ သိလာတယ္။ အဲ့ဒီလုိနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အျဖဴေရာင္စိတ္ရင္းအခ်ဳိ႕့ကုိလည္းအလုံျခဳံဆုံးေနမွာ သိမ္းဆည္းတတ္ လာခဲ့တယ္။ အသက္အရြယ္ကုိလုိက္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ဆက္ဆံ ပတ္သက္ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ဟာတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ က်ယ္ျပန္႔့လာတယ္။ လုိင္းကားစီးေနရင္း ခုံေနရာတစ္ေနရာကုိ လူလတ္ပုိင္းတစ္ေယာက္က အဘြားၾကီး တစ္ေယာက္နဲ႔ ယွဥ္လုျပီးထုိင္တယ္။ လူသုံးေယာက္အထုတ္ခံရျပီး ရွစ္ေယာက္သာ က်န္ေတာ့တဲ့ေဘာလုံး အသင္းကုိ တစ္ဘက္အသင္းကဂုိးေတြ တရစပ္သြင္းျပီး အႏုိင္ယူသြားတယ္။ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြကုိ ရုိးသားစြာ ဆုပ္ကုိင္ထားၾကတဲ့ ဘ၀ေတြ တတိတိနဲ႔ လုံးပါးပါးသြားၾကတယ္။ အဆုိေတာ္ ကုိခင္၀မ္းရဲ႕့ ျမားဘုရင္ဆုိတဲ့သီခ်င္းကုိ ကြ်န္ေတာ္ တုိးတုိးေလး ညည္းမိတယ္။ " ျဖဴစင္သူေတြရူံးနိမ့္ထြက္ခြာတဲ့ဘ၀စက္၀န္းကုိ ခ်ိန္ရြယ္ပါေလအုိ......ျမားဘုရင္ " အ၀ါေရာင္ဟာ တရားမွ်တျခင္းကိုကုိယ္စားျပဳတယ္လုိ႔ ေမေမတစ္ခါကေျပာတာၾကားဖူးရဲ႕့။ အဲ့ဒီလုိနဲ႔့ ကြ်န္ေတာ္ အ၀ါေရာင္ကုိ ခ်စ္တတ္လာတယ္။ အ၀ါေရာင္အက်ၤ ီေတြက ေယာက္်ားေလးေတြနဲ႔ သိပ္မလုိက္တာေၾကာင့္ အ၀ါေရာင္အက်ၤ ီေတြကုိ သိပ္မ၀တ္ျဖစ္ေပမယ့္...ကြ်န္ေတာ္႔ရဲ႕ စာၾကည့္စားပြဲကပန္းအုိးေလးထဲမွာ အ၀ါေရာင္ႏွင္းဆီပန္းေလးကုိ ကြ်န္ေတာ္အျမဲ ထုိးထားေလ့ရွိတယ္။ႏွင္းဆီပန္းအ၀ါေရာင္ေလးကုိ စိတ္ထဲမွာအျမဲအမွတ္ရေနျပီး ဘယ္သူ႔ ကုိမွ မတရားမလုပ္မိေအာင္ ကြ်န္ေတာ္ၾကဳိးစားခဲ့တယ္။ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တစ္ေလာကလုံးကုိ အ၀ါေရာင္ေတြနဲ႔ ့လိမ္းျခယ္ခ်င္တယ္။ နိစၥဓူ၀ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားေနၾကရတဲ့ ဘ၀ေတြက မ်က္စိေရ့ွမွာ ျပဇာတ္ကျပေနသလုိပါပဲ။ ကိုယ္ကုိယ္တုိင္လည္း ဘ၀ဆုိတာ အခက္အခဲေတြကုိရင္ဆုိင္ေနရျခင္းနဲ႔ ျပႆနာေတြကုိ ေျဖရွင္းေနရျခင္းပဲလုိ႔ ခံယူလာတတ္ခ်ိန္ေပါ့။ ျမစ္ကမ္းနေဘးမွာ ထုိင္ေနရင္း ေရလွဳိင္းေတြ တလိမ့္လိမ့္ၾကားမွာ ငြားငြားစြင့္စြင့္ပြင့္ေနတဲ့ ေဗဒါပြင့္ကေလးေတြက ေလာကၾကီးထဲကဘ၀ေတြအေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ့္ကုိေျပာျပျပီး ဘ၀မွာဘယ္လုိ ေနထုိင္ရမယ္ဆုိတာကုိ လက္ေတြ႔ ဖူးပြင့္ျပေနသလုိပါပဲ။ ခရမ္းႏုေရာင္ေဗဒါပြင့္ေလးေတြက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ ့စိတ္ ထဲေရာက္လာၾကျပန္တယ္။ ကြ်န္ေတာ့္အခန္းေလးရဲ႕ အတြင္းနံရံေတြကုိ ခရမ္းႏုေရာင္သုတ္လုိက္တယ္။ ျပီးေတာ့ အျဖဴေရာင္စာရြက္ေပၚမွာ Life is like that ဆုိတဲ့စာတန္းကုိေရးျပီး နံရံမွာကပ္ထားလုိက္တယ္။ ညည ေတြဆုိမီးေရာင္ေအာက္မွာခရမ္းေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလးလင္းေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ အခန္းေလးကုိအေ၀းကေနေတာင္ျမင္ႏုိင္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းခြင္ေတြထဲေရာက္ျပီး အစုအဖြဲေတြနဲ႔အလုပ္လုပ္ၾကရတဲ့အ ခါ အခ်ိတ္အဆက္မိမွဳနဲ႔ စည္းလုံးညီညြတ္မွဳတို႔ ရဲ႕အေရးပါပုံကုိ နားလည္လာခဲ့တယ္။ကြ်န္ေတာ္က ေဘာလုံးပြဲၾကဳိက္တတ္တဲ့သူ ဆုိေတာ့ ေဘာလုံးသမားေတြရဲ႕ အခ်ိတ္အဆက္ေသသပ္လွပမွုနဲ႔ ညီညြတ္တက္ၾကြတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြကုိ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းၾကီးနဲ႔ တြဲျပီးမွတ္မိေနတတ္တယ္။ အစိမ္းေရာင္ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကုိ ဘယ္သူေတြဘယ္လုိ ဖြင့္ဆုိၾကတယ္ဆုိတာကြ်န္ေတာ္မသိပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အစိမ္းေရာင္ကုိျမင္တုိင္း ေဘာလုံးကြင္းၾကီး ကုိသတိရ၊ ကြင္းထဲမွာ ေျပးလႊားကစားေနၾကတဲ့ ေဘာလုံးသမားေတြရဲ ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ စြမ္းအင္ေတြကုိ အားက်ျပီး ေလာကဆုိတဲ့ ကစားကြင္းထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းအႏုိင္ဂုိးေတြသြင္းႏုိင္ဖုိ႔ ့အခ်ိတ္အဆက္မိမွဳနဲ႔ စည္းလုံးညီညြတ္ မွဳတုိ႔ရဲ႕အေရးပါပုံေတြအေၾကာင္းကုိ နက္နက္နဲနဲစဥ္းစားေနမိတတ္တယ္။ ငယ္ငယ္က အစိမ္းေရာင္ေဘာင္းဘီလုံခ်ည္ေတြကုိ သိပ္မႏွစ္သက္တတ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေဘာလုံးကြင္းစိမ္းစိမ္းၾကီးေတြက ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ ေလ့လာသင္ယူစရာေတြြျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ေနရာေဒသတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့ျပန္တယ္ေလ။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ အစိမ္းေရာင္ကုိ ႏွစ္သက္တတ္ခဲ့ရာက အိမ္ေ႔ရွ ေျမကြက္လပ္ေလးမွာ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေလးေတြ စုိက္ပ်ဳိး တဲ့အေလ့အထကုိရခဲ့တယ္။ ကုိယ့္လမ္းကုိယ္ ေလွ်ာက္ေနေပမယ့္ လမ္းကုိ ကန္႔လန္႔ျဖတ္ပိတ္ေနသူေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္ရတာေတြရွိလာတယ္။ ေကာင္းကင္ကို ပိတ္ထားတဲ့တိမ္ေတြက အျမင့္ဆုံးပ်ံခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္လာတယ္။ဤေဆာင္းပါးေလးကိုဖတ္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္၏ မိတ္ေဆြေရာင္းရင္မ်ား လူ႔ေဘာင္လူ႔ ေလာကမ်ားနွင့္ပတ္သတ္၍ အသိပညာမ်ား ပိုမိုတိုးပြါးရရိွနိုင္ၾကပါေစလိို႔ ဆနၵျဖင့္.......
မင္းကုန္းသားၾကီး.......
ဆက္လက္ဖတ္ရႈရန္...
ျပန္ေခါက္ထားရန္...
Posted in
ေဆာင္းပါး
by မင္းကုန္းသားၾကီး
|
